viernes, 30 de noviembre de 2007

Ola compañeir@as!!!

Xa fai moito que non escribía nada, pero como hoxe temos informática aproveito para escribiros. Máis que nada porque non teño case nada novo que contaros sobre as novas tecnoloxías.

A nivel tecnolóxico este colexio ten un programa das Tic´s, aínda que todavía non está moi desenvolto e a hora de informática é un pouco ao gusto do profesor. É o propio titor o que elixem se quere levar aos seus alumnos aos ordenadores ou non levalos.

Por exemplo, aos nenos de 3 anos non os levan porque pensan que aínda son moi pequenos, os de 4 anos, dependendo da profesora van ou non: e os de 5 anos vamos dúas clases, xa que a titora da outra clase non lle aparece oportuno levalos aos ordenadores.

En xeral, nas prácticas vaime moi ben, os nenos adóranme, danme cousas, debuxos, galletas no recreo e me contan mil segredos cada día, que claramente eu non os podo contar...jiji

O mércores fomos de excursión a Coruña a un concerto didáctico, chamado "O calcetín amarelo" e o pasamos moi ben.

Espero que a vos tamén os vaia moi ben.

E para seguir coa miña tradición vcos deixo un videoclip da canción " No estamos solos" de Ricky Martin e Eros Ramazotti. Espero que vos guste.

Un besazo mis nenas!!!!!

Os boto moito de menos!!!!

viernes, 23 de noviembre de 2007

A clase de informática

Ola compañer@s!!!

Que tal os va? A min vaime moi ben.

Hoxe estou aquí, na clase de informática cos nenos, e non vexades o ben que se desenvolevn sós ante os ordenadores.

Teñen un programa chamado Sócrates e nel hai moitos xogos de puzzles, números, letras, de pensar, de cantar, de música, etc... e se o pasan moi ben.

Poñense de dous en dos e se van turnando, un xogo cada un, e cando teñen algún problema, se o poden solucionar axúdanse entre eles.

BUeno, me voy despidiendo que xa é hora de subir á clase.

Un saúdo

martes, 20 de noviembre de 2007

O primeiro día no colexio

Onte foi o meu primeiro día no cole.

Paseimo moi ben, os meus alumnos de 5 anos son un encanto.

Eles ensináronme moitas das cousas que sabían facer, e unha desas cousas é xogar co ordenador.

Teñen unha hora á semana informática e nesa hora están en contacto coas novas tecnoloxías e xogan e se diverten con elas. A todos lles gusta moito ir aos ordenadores, ou eso foi o que me contaron, xa que a hora de informática son os venres e eu todavía non os vin con eles. Pero este venres xa irei á clase de informática e xa os contarei como se desenvolven.

Na clase non temos ningún tipo de nova tecnoloxía, agás o casette, aínda que temos á nosa disposición 3 ordenadores portátiles que podemos levalos ás aulas e utilizalos cos nenos.

Na hora de informática están cos nenos a profesora da clase e un profesor que é o de informática, que axuda aos nenos cando non saben seguir nalgún xogo ou lles ensina a facer cousas. Pero como xa digo, o venres o veo e xa vos conto con máis detalle.

Un saúdo enorme!!!

domingo, 18 de noviembre de 2007


¡¡¡Hola compañeras!!!


¿Qué tal? ¿Nerviosas?


Mañana ya empezamos con las prácticas y yo creo que aunque no lo admitamos todas estamos un poquito tensas por el qué pasará, cómo serán nuestros niños, cómo nos llevaremos con las profes del cole...en fin, que estamos llenas de duda...


Por eso os dejo aquí la imagen del animal más impresionante que conozco, el león, por su gran fuerza y dureza, Para que nos ayude a todas ante el lunes y primer día de prácticas.


Espero que aunque haya gente a la que le parezca una tontería todo esto, por lo menos que a los LEO como yo, les guste.


Un besazo enorme guapas y mucha suerte.


martes, 6 de noviembre de 2007

Las nuevas tecnologías y los creativos frustrados

No pensaba actualizar hoy, pero mirar lo que encontré en un página. Ya no saben que hacer.

Espero que os guste.

Besiños.

Al llegar al umbral de los 30 años uno se plantea la posibilidad de llamar a la cigüeña, de plantar repollos, de colocar una semillita en la panza de mamá y ver qué sale. Sí, la sombra del bebé amenaza con cortar los sueños personales, de postergar viajes en lugares inhóspitos, de dejar a un lado los prontos inmaduros, de apretar el bolsillo para llegar a fin de mes… y la pregunta aparece (especialmente en las madres): ¿Seré una buena madre?
La respuesta es difícil: “caminante se hace camino al andar”. Hacer feliz a tu niño es un desafío que todos tenemos la obligación de, por lo menos, tener el empeño de lograrlo. Pero cuando escuchas ese llanto sin motivo o razón alguna ese remordimiento en el pecho aparece. En esos momentos uno tiene ganas de que su bebé deje las boberías de los tres meses y te diga “Hambre. Caca. Sueño. Mimo”.
La imagen del niño feliz nos machaca y nosotros ¿qué hacemos? Una solución es Baby Smile – 100 % Guarantee. Se trata de un chupete con forma de sonrisa radiante. Cada vez que tu niño llore, coloca en su boca Baby Smile y disfruta de tu sueño cumplido: Niño Feliz.
Al final ser buenos padres está chupao gracias a Baby Smile. Haz tu pedido ya, nates de que se queden sin stock.
Bim Bam Banana - 29,00 $

viernes, 2 de noviembre de 2007

Vaya puente...mi ma!


¡Hola gente!


¿Que tal os lo pasais este puente? Desde luego que bien viene para descansar y para poner todo al día, que falta hacía.


Ayer me pasó una cosa muy curiosa y os lo voy a contar. Resulta que estubimos quemando en mi casa unas ramas secas que teníamos en la huerta, y resulta que apartando las ramas encontramos un nido de erizos, y en el había una mamá erizo y tres pequeñines, y os dejo aquí la foto de uno de ellos. Eran preciosos!!


También, para no perder tradición os dejo un vídeo de youtube, esta vez de Manu Chao, porque mi novio lo adora, y yo me acuerdo de él cada vez que lo escucho. Espero que os guste!


Un besote enorme!!

jueves, 1 de noviembre de 2007

Desde casiña, con mi mantiña os cuento...!!

¡¡Hola compañer@s!! ¿Qué tal vais con esto de los blogs? Yo creo que me voy desenvolviendo bien. Os dejo aquí una foto de la última cena del año pasado, para que podáis copiarla la gente que no la tengáis, y para que se mueran de envidia los que aquí no aparecen, ¡¡que bien guapas que salimos todas!! También os dejo el videoclip de una canción preciosa de Hanna, una cantante muy del Sur. Tal canción forma parte de la banda sonora de la película “Yo soy la Juani”, la cual os recomiendo sobre todo si sois muy enamoradizas y creéis en el amor, ya que la película es muy bonita en ese sentido y por otro lado da fuerzas para seguir adelante cuando la vida parece que se esta retorciendo de mas. Espero que la veáis y que os guste. Por cierto, si os gusta mucho Dani Martín, cantante de “El canto del loco”, tened cuidado al ver la película, ya que yo, como muchas mas personas, le perdí un poquito de aprecio, porque aunque el no tiene culpa de que le tocara el papel que tenia, te da que pensar. Un saludo a todos. Y un besazo enorme a todas mis nenas de clase, que…¡¡¡Las quiero un montón!!!


>