Na metade da experiencia

Bos días!!

Onte tivemos a reunión co noso titor de prácticas e a conclusión que saquei eu de toda a reunión foi que qué sorte teño eu de estar coa miña titora e no meu colexio porque a diferencia de algunhas compañeiras miñas, a min trátanme moi ben, a titora deixame a min organiza-la clase e os nenos recoñéceme como unha verdadeira profesora.

Penso que a miña experiencia esta sendo moi gratificante xa que tanto o colexio, coma as mestras, coma os alumnos,son encantadores e especialmente cariñosos e bos. E isto non o digo solo eu, senón que moitos dos profesores que este ano están aquí veñen de outros moitos colexios, e todos din a mesma cousa: "a pasta coa que están feitos estes nenos é moi especial e diferente ao resto, xa que nenos así son moi difíciles de encontrar".

O venres na clase fixemos o Belén de Nadal coa plastilina e saiunos moi ben. É unha pena que non teña as fotos aquí, pero xa as pondrei outro día.

Hoxe fomos ao laboratorio a ver un documental sobre a auga, que é un Programa Didáctico chamado: "Móllate coa auga", e consiste en ve-lo vídeo e ensinarlles aos nenos como é a auga, tocala, bebela, ulila, vela e ver os diferentes estados nos que pode estar, como a facemos cambiar de estados, de que maneira, ver de onde ven a auga e a donde vai e conciencialos de que non se pode masgastar ou ensuciar.

O documental o fomos ver ao laboratorio poeque alí tiñan montado cun portátil e un cañón e unha pantalla unha especie de cine, pero o laboratorio é grande e o son, aínda que tiña uns altaboces exteriores, non era moi bo e coma os nenos non escoitaban ben distraíanse con todo. Ademáis coma nunca estiveran no laboratorio, lles atraían moitas cousas que había alí, coma o esqueleto, os botes, os líquidos e foi difícil que atenderan ao vídeo.

Eu todavía non sei por qué razón tivemos que ir ata alí para ve-lo vídeo, xa que se levasemos o portátil cada un á súa aula o veriamos moito mellor, con mellor son e maior atención, pero supoño que será porque se´non o fan así mopitos dos profesiores nin o levarán á súa clase por descoñecemento do uso do portátil e os seus nenos quedarán sen velo, xa de esta forma o fan un pouco obligando aos profesores a levalos ao laboratorio, xa que teñen unhas horas establecidas para velo.

Como vedes, as novas tecnoloxías ontentan abrirse camino por este colexio pero, aínda que conta coa axuda de uns poucos, lle é moi difícil avanzar por culpa de outros poucos.

Cada día suelo facerlles unhas fotos aos meus rapaces cando estan traballando o xogando na aula e onte imprimin as que me pareceron máis bonitas e as levei á aula e lles gustou moito, e por iso díxenlle á miña tirora que se poderiamos baixar un portátil para a clase e ensinarlles tódalas fotos que fixemos ata agora, e como lle parecei boa idea pois imos a baixa-lo un día destos. Os nenos vanse poñer moi contentos, xa vos contarei.

Saudos!!

Rapazas, gustoume moito veros onte, haber cando quedamos outra vez...Os queroooo!!!!

Vos deixo un videoclip de Rihanna: please don´t stop the music.

Que vos guste!!!

A 6 de decembro xa temos a carta dos Reyes Magos escrita

Ola xente!!!

Que tal vos vai todo? A min moi ben.

Cada día mo paso mellor cos nenos, cada día lles colles máis cariño, e cada día da máis pena que chegue o fin disto.

Hoxe dinme conta de que había unha pizarra electrónica que o ano pasaron pediron á administración e está, como quen dí, aínda empaquetada na sala de ordenadores. Dixéronme que a culpa os teñen quenes a pediron, pero en fin, xa que está poderían, digo eu, molestarse en utilizala entre todos.

Tamén contáronme que a parte da hora de informática que cada tutor pode elixir para os alumnos, tamén, polo menos os de infantil, teñen á súa disposición dous portátiles para compartir que poden utilizar sempre que queren para levalo á aula.

Onte falando cunha mestra dicía que polo menos os teñen, que za poderían nin telos, pero que que menos que ter un portátil para cada aula de infantil, xa que ela é de infantil, para crear un rincón novo na aula, onde debería buscar a maneira que ese rincón sexa utilizado con bos fins e que os nenos o utilicen. E a mín pareceume moi interesante, xa que ao igual que pasa coa pizarra electrónica, é moi probable que haxa máis portátiles "tirados" polo colexio sen utilizar e que incorporándoos ás aulas coma un rincón máis sería moi interesante.

Tamén hai que ter en conta que esta profesora é unha das máis xovenes do colexio, e tanto hai algunhas coma ela que botan polo tecnolóxico e pola actualización, como hai otras moitas que dicen abaixo o novo, e viva o feito a man e tradicional. E entón hai que poñerse de acordo.

E neste tema de poñerse de acordo destacar un tema que me fixo gracia. Foi unha conversa no cubriumento dos boletíns, e é que cada profesor de primaria as vai facer como queira porque houbo unha reunión para botar quen as quería cun programa informático ou a man, e moitos quixeron a man diciendo como explicación que xa eran moi vellos para complicarse a vida aprendendo a utilizar un programa de ordenador para cubrir as notas, e eu digo: Se queres, podes. Sobretodo porque teñen profesionais da informática no colexio e se quixeran aprender tería oportunidade. Xa non digo pagar un curso ou ir a clases, que algúnh debería, senón perdir auxda entre compàñeiros para poder actualizarse, xa que o final é moito máis complicado facelo a man, xa que se te equivocas en algo tes que volver a empezar, ou ensuciar con "tipes", e co sinxelo que é darlle a unha tecla (borrar) e volve-lo a escribir. Paréceme un pouco vergonzoso, pero bueno, cada un que tire polo seu carro, e este non é para nada o meu.

Nada máis, un aúdo moi grande guapísim@s!!!!!

Os quero nenas!!